Bloggfęrslur mįnašarins, mars 2013

Leišin til lķfsgleši

Žaš er nóg til af alls kyns leišindum ķ žessum heimi. Ef viš t.d. bara kveikjum į fréttunum žį er išulega hęgt aš finna fylli sķna af strķšssögum, hamförum, svindli, svikum, moršum og glępum. Svo er hęgt aš halda įfram śt kvöldiš viš žį išju aš horfa į glępi, morš og svik. Į mešan er mašur aušvitaš sófadżr. 

Ef žś hefur einhverntķma eytt tķma ķ aš horfa į sófadżr žį er lķtiš mįl aš upplifa svoleišis, horfšu bara į einn sem er aš horfa į sjónvarpstękiš sitt. Ekki žaš aš ég telji žaš yfirhöfuš neikvętt aš horfa į sjónvarp, žaš er bara žegar fólk eyšir einum of miklum tķma ķ žaš, aš žaš fer aš verša neikvętt.

Ķ stašinn fyrir aš horfa svona mikiš į sjónvarp og vera algjör móttakari; hvers vegna ekki aš snśa hlutunum ašeins viš?  Žį er ég aš meina žaš aš leyfa hlutunum aš byrja hjį okkur sjįlfum. Aš vera sjįlfum sér nógur og žurfa ekki į žvķ aš halda aš leggjast nišur öll kvöld og verša um leiš aš sófa.

Lķfiš er stutt. Viš vitum ekkert um morgundaginn, hvort hann komi og hvort viš lifum hann. Stundin sem viš eigum er einmitt nśna, žetta augnablik og žaš er okkar aš gera eitthvaš śr žvķ. Skapa eitthvaš, gera eitthvaš meš žaš. Til hvers aš safna hlutum og allra handa dóti žegar viš deyjum frį žvķ hvort eš er. Žaš sem ég er aš meina er aš hamingja okkar ętti ekki aš byggja į ytri hlutum heldur žvķ sem viš eigum innra meš okkur sjįlfum. 

Viš höfum val um hvaš viš gerum. Viš getum vališ žaš aš gera ekki neitt, lķtiš, żmislegt eša heilmikiš. Viš getum vališ okkur višhorfin til lķfsins og vališ viljann til žess aš hafa góš įhrif, vališ aš leita lausna į hinu og žessu, aš leysa żmiss vandamįl, aš fara af staš, lęra eitthvaš eša bśa til eitthvaš skemmtilegt.  Viš getum vališ žaš aš hrósa sérstaklega į morgun, aš brosa, gera eitthvaš óvęnt og skemmtilegt, eitthvaš nżtt sem viš höfum aldrei gert įšur, og viš getum vališ žaš aš segja eitthvaš gott um okkur sjįlf. Eitthvaš bara. 

Viš getum lķka vališ aš vera óvirk, sitjandi, bķšandi eftir žvķ aš einhver komi og tali viš okkur, setiš viš sķmann og bešiš eftir žvķ aš einhver hringi, bešiš eftir almennilegu sjónvarpsefni, vališ aš lįta okkur leišast, vališ aš horfast ekki ķ augu viš raunveruleikann, vališ aš flżja veruleikann, vališ aš leysa engin vandamįl og fara hvergi. Vališ žaš aš gagnrżna okkur sjįlf og rifiš okkur nišur, og viš getum hęglega fariš og hlusta į einhverja dapurlega tónlist sem styšur okkur ķ eigin leišindum meš sęmilega dapurlegum texta og samskonar dauflegum tónum. 

Viš getum veriš skapandi sjįlf og sleppt sjónvarpsglįpinu mun oftar. Žess vegna gętum viš vališ aš skapa skemmtileg góš augnablik meš öšrum. Viš getum vališ okkur sjįlf og eigin vinįttu. Um leiš getum viš vališ žaš aš gefa öšrum eitthvaš, viršingu, vinįttu, įst; eitthvaš annaš en sjónvarpsglįp. Augnablik, andartök, mķnśtur, klukkustundir, sem verša seinna aš dżrmętum minningum.  Sem sķšan flokkast hęglega undir andleg aušęfi žegar margt nęr aš safnast saman. 

 


Yfirmįtaindęlisžakklętislķferni

Eitt af žvķ sem getur gert mann virkilega hamingjusaman er žaš višhorf aš višhafa žakklęti ķ lķfi sķnu. Ef viš erum stöšugt ķ leit aš hamingju žį er nokkuš ljóst aš viš erum ekki žakklįt fyrir žaš sem viš höfum. Hamingjuleit leišir okkur framhjį öllu mögulegu sem viš eigum og ekki eigum.  

Viš teljum okkur ķ trś um aš ef viš getum įtt żmiss konar hluti eins og t.d. sportbķla og stórar fasteignir, žį veršum viš ósjįlfrįtt hamingjusöm, sem gęti allt eins veriš en samt ekkert endilega. Ef viš kunnum ekki aš vera žakklįt fyrir žaš sem žó eigum, žį kunnum viš allt eins ekkert aš meta žaš sem viš höfum. Allt veršur svo innantómt og viš höldum įfram aš versla eitthvaš. Tómleikinn er innra meš okkur sjįlfum, ef viš spįum ķ žvķ. 

Žaš er fjölmargt til žess aš žakka fyrir. Aš eiga tannbursta er žakkarefni, kęliskįp eša frystikistu. Aš geta fariš śt ķ bśš og verslaš sér hollt aš borša, drukkiš vatn śr krananum, fariš ķ sturtu, įtt falleg föt og m.fl. Žaš er hęgt aš halda įfram meš žakkarefnin svo til endalaust.  Takk fyrir lķf og heilsu, vini, fjölskyldu, heimili, bķl, įhugamįl ...

Ég hef legiš yfir fjölda bóka og skošaš ótal vefsķšur ķ tengslum viš žetta umręšuefni. Eitt af žvķ sem męlt er meš er aš bśa til žakklętislista og skoša hann oft, helst į morgnana. Skoša žetta svo aftur og aftur og ef mašur er ekki hamingjusamur fyrir, žį getur žetta akkśrat żtt manni af staš ķ glešina. Listinn žarf ekki aš vera langur, kannski einhver 7 atriši eša svo til aš byrja meš.

Sś hugmynd hefur lęšst aš mér aš žakklęti vęri hęgt aš iška ķ botn og žakka žannig fyrir allan #$%&.  Žegar mašur hins vegar hefur ekkert til aš žakka fyrir, eša m.ö.o finnst mašur ekki hafa neitt til žess aš žakka fyrir, žį vantar vissa gleši inn ķ lķfiš.  Sönn gleši leišir af sér hamingju.  

Takk fyrir žetta og hitt. Lķfiš sjįlft,  liti og ljós, hlżju og yl, svefn og drauma. 

 

images?q=tbn:ANd9GcR0bdIex8sTwmb8D1Pvd4NMemMKu9GZ8vyNSuairDw4YbILwxfM

  


Aš elska sjįlfan sig = sjįlfselskur?


Sem barn fékk mašur aš vita ķ hverju žaš feldist aš vera sjįlfselskur.  Skilgreiningin į žvķ var bżsna neikvęš. Sjįlfselskur er sį mašur sem elskar sjįlfan sig og engan annan.  Śt frį žvķ mįtti allt eins velta žvķ fyrir sér hvort aš žaš vęri rangt aš elska sjįlfan sig. Ef žaš kęmi žį einatt nišur į öšrum. Hvar liggur svo munurinn og hvenęr er rétt og hvenęr rangt? Lķklega veist žś svariš viš žessu en hér aš nešan langar mig til žess aš varpa fram nokkrum rökum žar sem mig langar til žess aš sundurgreina einmitt žetta.
 
Sjįlfselskur mašur elskar ķ rauninni ekki sjįlfan sig. Langanir hans beinast śt į viš. Vilji hans er aš fylla upp ķ lķf sitt į kostnaš annarra. Hann er stöšugt aš reyna aš skara eld aš sinni köku. Ašrir verša žvķ fyrir baršinu į ósvķfni hans, hnupli, svikum og óheišarleika. Sjįlfselskur mašur kann ekki aš bera viršingu fyrir öšrum, kann ekki aš elska ašra og svķfst jafnvel einskis til žess aš koma sjįlfum sér vel fyrir.  
 
Hann getur lķka haft hlutina žannig aš hann geri svo mikiš til žess aš hljóta višurkenningu annarra aš żmsir ašrir eru hlunnfarnir ķ leišinni. Ósešjandi gręšgi ķ žaš sem ašrir eiga, į aš gera žennan mann hamingjusaman, hvaš svo sem žaš kann aš vera. En hann veršur žaš ekki og aldrei. Žessi manngerš veršur aldrei hamingjusöm žó svo aš hśn telji sér ķ trś um žaš.  
 
Aš elska sjįlfan sig. Hér komum viš aš allt öšrum hlut, sem er svo ólķkur hinu fyrra aš žaš er eins og svart og hvķtt. Svo ólķkt er meš žessu, aš viš gętum allt eins talaš um himnarķki og helvķti. Sérstaklega lķka vegna žess aš nś getum viš fariš aš tala um hamingjusaman mann.
 
Sį sem elskar sjįlfan sig hefur jįkvętt mat į sjįlfum sér sem tengist um leiš eigin sjįlfsviršingu og góšri sjįlfsmynd.  Aš elska sjįlfan sig er aš višhafa góš orš um sjįlfan sig į hverjum degi, jįkvęš orš, falleg orš en įn žess žó aš hafa žörf fyrir aš tala um žaš viš ašra.  Aš elska sjįlfan sig er aš upplifa jįkvęšar tilfinningar innra meš sér og vilja žį um leiš nota žęr til žess aš gefa af sér gott til annarra.
 
Aš elska sjįlfan sig er aš vera žess reišubśinn aš fyrirgefa sjįlfum sér mistök, fyrirgefa öšrum žeirra og óska öšrum alls góšs ķ lķfinu.  Einnig aš óska sjįlfum sér alls góšs. Sį sem elskar sig žannig į žvķ mun aušveldara meš aš elska ašra. Hvernig getur nokkur mašur sem ekki lętur sér žykja vęnt um sjįlfan sig, lįtiš sér žykja vęnt um nokkurn mann?
 
Gott er aš geta sagt ég elska žig og žaš er ennžį betra aš heyra sömu orš sögš til baka - ég elska žig lķka. Bara žetta eitt er heilmikiš; hlutir sem byrja hjį okkur sjįlfum. 
 
happy-people

Höfundur

Þórður Guðmundsson

Þórður Guðmundsson þroskaþjálfi

Nżjustu myndir

  • bill cosby 620x480 cemrf
  • ATI-lower-review-polymer
  • ATI-lower-review-polymer
  • download JFK
  • Aretrov

Heimsóknir

Flettingar

  • Ķ dag (19.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku:
  • Frį upphafi: 0

Annaš

  • Innlit ķ dag: 0
  • Innlit sl. viku:
  • Gestir ķ dag: 0
  • IP-tölur ķ dag: 0

Uppfęrt į 3 mķn. fresti.
Skżringar

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband