Þjóðkirkja í kreppu II

 Ég fór ekki á hið aukalega kirkjuþing sem haldið var í Grensáskirkju um daginn. Almenningur getur vel farið og fylgst með umræðu þar.  Líklega hefði ég náð að heilsa ýmsum þar, m.a. biskupnum sjálfum sem hefur fyrir mitt leiti alla tíð virkað vinalegur og heilsað elskulega.  Biskupinn sat kirkjuþing til þess að axla ábyrgð og vera bæði áhorfandi og hlustandi, spyrjandi og svarandi. Ýmsum meðal guðfræðinga hefur reyndar fundist eftir þetta að biskupinn hefði einmitt axlað ábyrgð ef hann hefði ákveðið að víkja af fundi strax eftir ræðu sína eða mæta einfaldlega ekki.   Merkilegt hversu menn geta verið á skjön hver við annan.