Dæmi um algera dellu og haugalygi :)

Geltir menn lifa miklu lengur en aðrir menn. Hér áður fyrr á hirðlífistíma keisaraætta þá þurftu menn ekki að hafa svo mikið fyrir lífinu. Allavega ekki eins og hinir sem voru bændur eða í harðari vinnu og sáu um barnauppeldi sem auðvitað hefur verið slítandi eða þeir lögðu í bardaga sem hermenn, þeirra líf hlýtur að hafa verið styttra líka. Líf kvenna hefur einnig verið styttra þar sem að þær þurftu að eignast krakkana og það er erfiðara að stunda svoleiðis heldur en að lifa áhyggjulausu hirðlífi.

Geltir menn lifa ekki neitt endilega lengur en aðrir menn. Sá sem er geltur er ekki með eistu annars telst hann ekki geltur. Í eistunum er framleiðsla testósteróns sem er kynhormón karlmanna. Það hefur verið rannsakað hversu mikilvægt þetta efni er. Án þess geta menn lent í vanda með líkamlegt heilbrigði. Skortur á testósteron getur valdið t.d. þreytu, depurð, minni vöðvamassa og stærri ístru, og hætta er á aukinni beinþynningu. Sem þýðir að áðurnefndir hirðmenn gætu hafa verið þreytulegir, þunglyndir, lítt sterkir, feitir og með léleg bein. Spennandi mannskapur, ekki satt...

Getur verið að gríðarleg fólksfjölgun í heiminum sé farin að þrýsta einhverjum kolvitlausum vísindamönnum af stað í að rannsaka gelt líf karla og um leið eru þeir óbeint að benda á þennan möguleika sem spennandi fyrir einstaklinga sem vilja lifa lengur. Rannsóknin sjálf er auðvitað tóm della en hvað eiga menn að gera þegar allt of mikið er til af fólki og það fer að verða allt of lítið pláss fyrir allan þennan fjölda. Jú um að gera að benda á þennan frábæra möguleika. Hættið að eignast börn og látið gelda ykkur, þar með gætu lífslíkurnar aukist um 15-20 ár eða svo. Vísindamenn ljúga líka að fólki í tíma og ótíma. Sérstaklega að fólki sem trúir öllu því sem að því er sagt.

Geltir menn lifa lengur en aðrir menn

Óskum forsetanum góðs bata

Góðir íslendingar. Það er nú svo að, hestaferðir, útreiðartúrar, geta verið hættulegir. Sérstaklega þegar farið er oft. Þá verður alltaf sú hætta fyrir hendi að falla af baki og meiða sig. Dæmin hafa margoft sýnt að slíkt er vel mögulegt, nú á okkar síðustu og ekki allra síst verstu tímum. Þess vegna væri jafnvel betra að fara sjaldnar og huga að öðrum áhugamálum, til að mynda golfi eða huga að skógrækt eins og Vigdís Finnbogadóttir okkar ástkæri fyrrum forseti hafði mikinn áhuga á á sínum tíma.

Að fara aftur af stað fljótlega í útreiðartúra, hestaferðir, býður heim þeirri hættu að falla aftur af baki og meiða sig aftur á vinstri öxl. Hér skal talað með fullri virðingu gagnvart því sem komið hefur uppá. Þess vegna væri ekki úr vegi að óska forsetanum góðs bata og velfarnaðar á komandi tíð. 

 

 

Ólafur Ragnar slasaðist

Svínaflensan nú / spænska veikin 1918

 

 Þessi flensa er farin að dreifa sér óþægilega mikið milli landa. Sem betur fer samt þá eru það ekki allir sem deyja úr henni. Ennþá allavega.  Einhverjir hafa náð að lifa hana af og hún hefur ekki náð að stökkbreytast eins og vísindamenn (og allir aðrir vitanlega)  hafa haft áhyggjur af. Það má þó ætla að hætta sé á því að þessi pest verði á endanum alls ekki ósvipuð þeirri pest sem hingað kom 1918.

Það sem skeði 1918 var að hingað kom nokkuð slæm flensa um mitt það ár, sem grasseraði yfir hlýjustu mánuðina en það urðu þó ekki nein dauðsföll.  Svo gerist það um haustið það árið, að flensan stökkbreytist og fjöldi fólks tekur að deyja úr henni.  Hugsanlega hefur það verið vegna þess að þegar tók að kólna þá breyttust aðstæður fyrir flensuna og það er eitt af því sem vísindamenn hafa áhyggjur af í dag.  Næsta vetur gæti flensan lagst þungt á fóllk sem býr norðarlega. 

Árið 1918 einangraðist pestin hér fyrir sunnan.  Leiðinni var lokað norður í land, þannig að fólk slapp við pestina þar.   Miðað við mun meiri samgöngur í dag, þá er ekki víst að það sé eins auðvelt að hemja pest svoleiðis.   En árið 1918 var það allavega góð hugmynd miðað við tíma svarta dauða, en þá fór fólk í helgigöngur milli bæja og bar vitanlega pestina með sér. Þannig hrundi fólk niður umvörpum. Auk þess smitaðist fólk talsvert við mannamót þegar þurfti að fylgja öðrum til grafar. Þannig hrundi fólk niður einnig. 

Talandi um kirkjuferðir þá er það einkar athyglisvert að Séra Bjarni Jónsson sem var Dómkirkjuprestur árið sem spænska veikin geysaði hér og sá um jarðarfarir oft á dag veiktist ekki sjálfur. Það er sérstaklega athyglisvert miðað við starf hans sem sálusorgara byggðarlagsins. 

Hvað verður úr næsta vetur í tengslum við þetta veit í sjálfu sér enginn. Ef skapast ástand hér eins og 1918 þá mun það reyna all hressilega á bæði þjóðkirkjuna og heilbrigðiskerfið. Nógu erfitt er að hafa fjármálakreppu hér, ef svona óáran á ekki að bætast við líka.  

Tveir látnir í New York

Hefur þú áhyggjur af þessu?

Það er í sjálfu sér alveg ástæða til þess að vera á varðbergi gagnvart því að upp gæti komið einhvers konar spænsk veiki sem orsakað gæti mörg dauðsföll.  Ekki má þá gleyma nokkrum staðreyndum í tengslum við svona fréttir utan úr heimi. 

 Það eru alltaf einhverjar umgangspestir að koma upp öðru hvoru sem orsaka einhver dauðsföll. Mannkynið er jú 6 milljarðar eða kannski meira frá því ég taldi síðast. 100 manns sem deyja í Mexíkó er því ekki mikið á heimsvísu.  Á sama tíma er einhver fjöldi að deyja úr berklum, ebóla getur enn verið að drepa einhverja í Afríku, svarti dauði er ennþá til einhvers staðar á Indlandi, fuglaflensu verður vart virðist manni öðru hvoru og þá deyr einhver úr því. Mjög margir deyja síðan úr krabbameini á hverju ári.   Svo er eyðnin orðin þess leg að mannkynið hefur misst öll tök gagnvart henni. Menn héldu fyrst að úr henni gæti orðið faraldur þar sem hægt væri að smitast með handabandi. 

Ef þessi tala fólks sem smitast og deyr í Mexíkó færi ört vaxandi frá degi til dags, þá væri því mun meiri ástæða til þess að hafa af því áhyggjur.  En svo veit maður ekkert hvort allir þeir sem hafa verið að deyja þarna úti hafi í raun dáið úr svínaflensu. Sumir gætu hafa dáið úr einhverju öðru. Það eru til fleiri pestir, veikbyggt fólk, fátækt, léleg læknisþjónusta, vitlaus greining, röng meðferð á sjúklingum, eða bara engin læknisþjónusta og ekkert á því hvað skuli gera við veika manninn. 

Svo er eins og áður sagði, fólk alltaf að deyja úr einhverju.  Allir menn deyja að lokum, hjá því verður ekki komist.  Um að gera bara að njóta lífsins meðan maður hefur það.  

Færri dauðsföll en óttast var